🥚 Wat? Seksuele voortplanting vereist twee volledig ontwikkelde geslachten (man en vrouw) met bijpassende voortplantingsorganen, gameten (sperma & eicel), timing, hormonale afstemming en bevruchtings-mechanismen.

Waarom problematisch? Deze systemen werken alleen als ze allemaal tegelijk bestaan. Een onvolledig systeem (bv. alleen een vrouwelijke voortplantingscel zonder passende mannelijke partner of andersom) zou evolutionair geen voordeel opleveren — dus hoe is dit ooit stapsgewijs ontstaan?

🧬 Wat? Tijdens de vorming van gameten wisselen chromosomen stukjes DNA uit (crossover). Dit zorgt voor genetische variatie, maar vereist een uiterst precieze moleculaire machinerie.

Waarom problematisch? De enzymen en checkpoints die dit controleren zijn extreem complex. Foutjes leiden tot misvormingen of onvruchtbaarheid. De hele set moet er zijn om goed te functioneren — een klassiek voorbeeld van onherleidbare complexiteit.

💔 Wat? Zaadcellen van de ene soort kunnen geen eicellen van een andere soort bevruchten. Dit voorkomt kruising tussen soorten.

Waarom problematisch? Als soorten langzaam zouden evolueren, zou gametische isolatie moeten ontstaan ná de splitsing. Maar hoe kan het voortplantingssysteem dan perfect aangepast blijven, zonder verwarring, tijdens het “overgangsgebied"? …en de gametische isolatie is voor alle soorten zoogdieren van toepassing!

Lees hier meer over Gametische isolatie.

👁️ Wat? De Fusiform Face Area en bijbehorende netwerken verwerken gezichten razendsnel, koppelen ze aan geheugen, emoties en context.

Waarom problematisch? Een gedeeltelijk ontwikkeld herkenningssysteem biedt evolutionair weinig voordeel: gezichtsherkenning is alleen zinvol als het volledig geïntegreerd werkt met geheugen en sociale reacties. Samen met genetische cross-over zijn deze systemen de basis voor een eigen uiterlijk: je bent uniek en iedereen kan je herkennen!

🧠 Wat? Seksuele activiteit activeert een cascade van hormonen zoals oxytocine, dopamine, vasopressine en prolactine die binding en gehechtheid veroorzaken.

Waarom problematisch? Deze bindingsmechanismen zijn diep biologisch verankerd en lijken gericht op langdurige relaties, iets wat moeilijk strookt met het idee dat "voortplanting" het enige drijfmiddel is in evolutie. De diepe verankering wijst bovendien op een doelbewust Ontwerper en Maker. Bovendien  komt deze verankering overeen met principes de die de God van de Bijbel oplegt voor het huwelijk.

🧬 Wat? Seks en relaties kunnen epigenetische sporen achterlaten die latere genexpressie beïnvloeden — ook in nageslacht.

Waarom problematisch? Epigenetica is geen willekeurig proces, maar nauw afgestemd op context en ervaring. Het vereist een systeem dat ervaring omzet in blijvende, erfelijke modificaties. Dat is moeilijk evolutionair te modelleren zonder een vooraf bestaand regulatiemechanisme.

👼 Wat? Uit één bevruchte eicel ontstaan honderden celtypes via gecoördineerde genexpressie, inclusief willekeurige gen-activatie en omgevingsgevoelige epigenetica.

Waarom problematisch? Differentiatie veronderstelt dat er al een volledig werkend regulatiesysteem is. Hoe kon zo’n systeem ontstaan als de eerste cellen nog geen verschillende weefsels of signaleringsroutes hadden? Bovendien vereist een organisme met biljoenen tot triljoenen cellen een Organisator die elke cel de juiste functie toedeelt.  Dit is volstrekt onmogelijk te verklaren door een natuurlijk proces.

🧩 Deze factoren stellen vragen bij het idee dat langzame, toevallige mutaties en natuurlijke selectie alleen voldoende zijn om de enorme onderlinge afstemming, timing en complexiteit van deze systemen te verklaren. Ze suggereren:

Onherleidbare complexiteit

Functionele afhankelijkheid van meerdere systemen tegelijk
Doelgerichtheid in biologische processen (zoals hechting en zelfbehoud)
Grenzen aan toeval en selectie als verklaring voor samenhang

Kortom

En ik zag een andere engel vliegen in het midden des hemels en hij had een eeuwig evangelie, om dat te verkondigen aan hen, die op de aarde gezeten zijn en aan alle volk en stam en taal en natie; en hij zeide met luider stem: Vreest God en geeft Hem eer, want de ure van zijn oordeel is gekomen, en aanbidt Hem, die de hemel en de aarde en de zee en de waterbronnen gemaakt heeft.
Opb 14:6-7

Overdenking: Gemaakt voor verbondenheid

In een wereld die steeds luider spreekt over vrijheid en verlangen, klinkt Gods zachte stem nog steeds: een uitnodiging tot liefde die dieper gaat dan genot, en tot verbondenheid die verder reikt dan het moment.
Biologisch gezien is seks niet zomaar een lichamelijke handeling. Het is een wonderlijk ontworpen proces waarbij niet alleen lichamen, maar ook hersenen, hormonen en harten meedoen. Tijdens seksuele eenheid komt oxytocine vrij – het zogenaamde “hechtingshormoon” – dat bedoeld is om een diepe band te scheppen tussen twee mensen. Het lichaam spreekt de taal van toewijding, zelfs als het hart nog twijfelt.
God heeft dat niet toevallig zo gemaakt. Hij wist dat onze ziel niet gebouwd is op tijdelijke verbinding, maar op duurzame liefde. Seks is dus geen los moment, maar een belichaming van een belofte: “Ik geef mijzelf helemaal aan jou – zonder terughoudendheid, zonder voorwaarden.”
Daarom is het huwelijk in Gods ogen niet zomaar een papieren contract, maar een heilige ruimte waarin kwetsbaarheid veilig is, waar liefde geduldig mag groeien, en waar seksualiteit haar volle kracht en schoonheid mag laten zien.
Als je wacht met seks tot in het huwelijk, ben je niet zwak of wereldvreemd. Je leeft een tegencultuur van hoop. Je zegt: “Ik zie jou als meer dan een lichaam. Ik wacht, omdat ik geloof dat jij de moeite waard bent om mezelf helemaal aan jou toe te vertrouwen.”

Gebed:

❤️Heer, leer ons liefhebben zoals U liefheeft — trouw, vol geduld, en met eerbied voor het heilige. Geef ons kracht om Uw weg te gaan, ook als die tegen de stroom ingaat. En laat onze liefde een getuigenis zijn van Uw trouw aan ons. Amen.