Skip to main content

Inleiding

Nadenken over het ontstaan van  het leven, leidt zonder meer naar de vraag wat is ‘leven’?  Het antwoord op deze vraag zal zonder meer een klare kijk geven op het probleem van het ontstaan van het leven, waarbij de theorie van biogenese wetenschappelijk ontkracht wordt!

 

Wat is leven?

Deze vraag is niet eenvoudig met een definitie te beantwoorden. Gaat het over een dier, plant, mens, een stad of zelfs een planeet?
Gaat het over emoties, gevoelens of over materiële zaken zoals bewegen, groeien of voortplanten?
In ons taalgebruik is het stellen dat een stad, of zelfs een planeet, leeft niet verkeerd. Maar dit gebruik van het werkwoord zullen we hier als symbolisch zien en onbelicht laten.
De vraag over de betekenis van leven, beperken we in dit artikel enkel tot de mens en de met het blote oog zichtbare dieren en planten op de aarde.

De definitie die we hier zoeken, slaat op het feit dat levende wezens er voor zorgen dat de aarde geen statisch lichaam is, dat enkel verandert onder invloed van atmosferische of geologische omstandigheden.  Omstandigheden die omschreven worden door de wetten van de fysica. Die wetten zijn het die ons tonen dat leven iets merkwaardigs is.   
Wanneer we dan  bovendien emoties zoals liefde, genegenheid, zorg voor mekaar, vriendschappen en familiebanden, en niet in het minst de eenheid van man en vrouw in een huwelijk,  onder ogen  nemen, dan zien we dat het leven iets erg kostbaars is dat met geen fysische wetten te beschrijven is. En uiteindelijk zullen we de oorsprong van het leven moeten toeschrijven aan een hogere, bovennatuurlijke Macht = God, de Schepper van hemel en aarde.

Wat is Het verschil tussen leven en dood?

Moest men dat verschil een wetenschappelijke wijze kunnen definiëren, dan… Ja dan zou dit artikel en zelfs deze website overbodig zijn.
Laten we als eerste het verschil tussen leven en dood vanuit twee perspectieven naderbij bekijken. We beginnen met:

Een persoonlijk getuigenis van Henry Gruver

Tijdens het schrijven van deze reeks over “leven” kwam ik op een zeer merkwaardige wijze, en vanuit een heel andere hoek, terecht bij deze Youtube film: www.youtube.com/watch Niets vermoedend over het onderwerp van dit artikel, wilde ik enkel weten wie deze man was, maar ik keek ik de film in 1 keer uit. De titel “Henry Gruver - Died, traveled through space, resurrection, miracle healing ” had ik niet eens gelezen.
Deze film van bijna 1 uur toont een getuigenis van een predikant over een gebeurtenis in zijn leven op vaderdag 1984. De film werd geupload in 202;1 in 2023 zal deze man 80 worden. In dit getuigenis, worden in verband met het verschil tussen leven en dood, enkele cruciale zaken vermeld.
Voor reen gelovige, is het duidelijk dat deze predikant geen voordeel wil halen met het vertellen van leugens of verzonnen verhalen. We kunnen er daarom van uitgaan, dat het hier om reëel gebeurtenissen gaat. Voor de ongelovige kan ik enkel aanraden: neem kennis van dit verhaal, en tracht aan te nemen dat het inderdaad gegaan is, zoals Henry vertelt.
Deze man beleeft een bizar auto-ongeluk waarbij hij zo goed als onmiddellijk overleed en geen van de andere inzittenden ook maar een schrammetje hadden.

Hij beschrijft hoe zijn geest boven de plaats van het ongeluk nog enkele zaken opmerkt om dan ongeveer 30  minuten lang een reis door de ruimte te maken. Vervolgens wordt hij plots naar zijn lichaam teruggebracht, waarbij hij merkt dat de hulpverleners de hoop op redding voor zijn leven willen opgeven. In zijn geestelijk bewustzijn vraagt hij enkele zaken aan God waarop de hulpverleners merken dat de man toch niet dood is. Zijn polsslag en ademhaling worden terug voelbaar.  Binnen enkele minuten is de man weer springlevend, zonder verwondingen, terwijl de hulpverleners overvloedig besmeurd zijn met het bloed van zijn, nu geheelde, verwondingen.
Op basis van dit getuigenis kunnen we besluiten dat ons lichaam de fysieke drager is van onze geest, die het lichaam  bestuurt. Is deze drager tot op een bepaal niveau beschadigd, dan verlaat de geest het lichaam. Soms kan dat zo ver gaan, dat we met onze medische wetenschap wel een aantal lichamelijke functies kunnen overnemen, terwijl de geest het lichaam toch verlaten heeft. Deze toestand is nauwelijks of niet te onderscheiden van coma.
Aan de andere kant moeten we uit dit verhaal ook de conclusie trekken dat de geestelijke wereld, in dit geval in de persoon van God zelf, bij machte is om het lichaam op korte termijn weer perfect te herstellen, zodat de geest, en dus het leven kan terugkeren.
Het moge duidelijk zijn dat dit geen herhaalbaar experiment is. En om die reden is het niet wetenschappelijk. Er zijn veel factoren in dit verhaal waarop de mens geen rechtstreekse vat op heeft: de natuurwetten worden flagrant overtreden.
We  mogen ook de conclusie trekken dat er in de geestelijke wereld heel andere wetten gelden dan in de natuurlijke wereld. Dit is ook de reden waarom we met onze huidige wetenschap machteloos staan tegenover de geestelijke wereld. Bovendien is er een duidelijke grens tussen de natuurlijke en de geestelijke wereld. Verderop zal het duidelijk worden dat de mens een geestelijk wezen is, en dat hij onder bepaalde omstandigheden inderdaad invloed kan uitoefenen op de geestelijke wereld.

 

We ondersteunen deze stelling met  eenmeer wetenschappelijke onderbouwing:

De zoektocht naar het ontstaan van het leven

Men zoekt al eeuwen naar de oorsprong van het leven, ondanks wat men zou verwachten, zijn er altijd al mensen geweest die dachten dat het leven vanzelf ontstond. Het ‘bewijs’ was toen bijvoorbeeld het feit dat eten bederft en dat er maden in komen. Een aantal wetenschappers heeft in de loop der eeuwen opgemerkt dat er eigenlijk geen (nieuw)  leven uit het niets ontstaat, maar dat dit leven het gevolg is van eitjes die door insecten gelegd worden of van microben of schimmels die het voedsel afbreken: Francesco Redi, Lazzaro Spallanzani, Nicolas Appert, Louis Pasteur hebben werk op dat vlak verricht... Men kan stellen dat Appert en Pasteur aan de basis liggen van een natuurwet: “Leven ontstaat niet uit zichzelf.” De bevindingen van beide vorsers worden dagelijks op industriële schaal toegepast voor de conservering van allerhande voedsel. Het procedé om al kokend, voedsel luchtdicht te verpakken dateert van 1810 en is van de hand van Appert. Hij werkte in Parijs als confijter, en hij vond het steriliseren uit. Napoleon had een grote prijs uitgeloofd voor degene die een degelijk systeem kon bedenken om voedsel te bewaren. Jaren later ontdekte Pasteur de theorie: “dood alle leven en het voedsel kan onbeperkt bewaard worden in een steriele omgeving”. Heet sterilisatieproces voegt geen stoffen toe, het doodt enkel alle aanwezige leven. Eenmaal alles dood is, blijft het dood ondanks het feit dat de configuratie van de voorheen levende structuren slechts ‘minimaal’ verstoord is.

Ondanks het feit dat deze kennis die sinds 1810 (!) Industrieel werd toegepast, is Stanley Miller in 1954 als doctoraatsstudent begonnen aan een onderzoek naar het ontstaan van het leven uit een (steriele, dus dode) oersoep. Tot bij zijn pensioen heeft hij geen zinnig resultaat gevonden. Hoe kan het ook anders? Ook voor de proef van Miller geldt de natuurwet die Pasteur heeft geformuleerd.

We vinden in een dode steriele omgeving, zoals in blikken, gesloten steriliseerpotten of tetrapacks, nooit nieuw leven, en als we al leven vinden, bijv. in de vorm van schimmels, dan wijten we dit zonder twijfel aan een fout in het proces. Deze proef, die dagelijks miljoenen maal wordt herhaald is daarom een wetenschappelijk bewijs voor de natuurwet van Pasteur en Appert.


In feite is hiermee de biogenese voldoende weerlegd en kunnen we het onderwerp afsluiten.

 

 

Wordt spoedig vervolgd.