“Gain-of-function research” of zoektocht naar aanwinst van functies

Microbiologen die in evolutie geloven, durven wel eens “gain-of-function research” doen. Dat betekent dat men onderzoek doet naar nieuwe functionaliteit bij virussen en bacteriën door veranderingen in het DNA van die micro-organismen.
Dit onderzoek is ‘nodig’ om een idee te krijgen hoe de DNA -code impact heeft op het leven - of anders gezegd om de code van het DNA te kraken.

Misleidende naam?

De naam van dit onderzoek is enigszins misleidend.  De ‘gain’ zou over winst moeten gaan, maar wat noem je precies winst in een veranderd virus?

Gaat het om nieuwe functies?

Vanuit het oogpunt van het evolutiedenken zou je verwachten dat een ‘gain’ een teken is van nieuwe informatie in het DNA die bijkomende functionaliteit van  het levend wezen zou teweeg brengen.

Blinde testen

Een eerste probleem waarmee de biologen kampen, is dat ze eigenlijk de code van het DNA niet (ten volle) begrijpen; het is voor de mens als een kompleet onbegrijpelijke taal die dan nog zaken beschrijft die we ook bijna niet begrijpen.  Al wat we momenteel kunnen doen is “trial and error” - dus een aanpassing doen en kijken wat er gebeurt. Het is daarom onduidelijk of we echte informatie  of eerder ballast toevoegen (de mens heeft trouwens nog geen manier om de hoeveelheid en concentratie van informatie te meten).

Eerder degeneratie dan evolutie

Al  wat de wetenschap momenteel doet, is het kopiëren van stukjes DNA in een ander ‘levend wezen’ om dat later te plakken in het wezen dat men probeert te veranderen. Maar net zoals je geen roman kan maken door stukjes uit een andere roman te kopiëren en die vervolgens in je nieuwe roman te plakken, leidt zulke werkwijze niet tot een inzichtelijke, intelligente verbetering.

Nieuwe wapens voor oorlog

Blijkt dat voor het leger - dat biowapens gebruikt - de term ‘winst’ helemaal anders opgevat wordt: voor hen is het winst als een virus b.v. besmettelijker wordt en meer mensen kan uitschakelen door ziekte of dood.  Zij maken zich totaal geen zorgen over informatievermeerdering.

Testen waarvan we niet kunnen inschatten hoe gevaarlijk de gevolgen zijn

Ook de leergierigheid van de wetenschappers speelt een rol.  Wordt er wel nagedacht over eventuele nadelige gevolgen van hun knip- en plakwerk voor het leven op deze aardbol? Zij gaan er immers vanuit dat dit allemaal door toeval is ontstaan en dat de ‘natuur’ hun testafval wel zal opruimen. Maar is dat zo? Wat als het leven op aarde een delicaat evenwicht is in een zeer ingenieus plan van een Schepper? Dan zijn we niet alleen Zijn plan in de war aan het brengen, maar tonen we in het geheel geen respect voor dit werk! En dan is  het de vraag of dit ongestraft kan doorgaan (de Bijbel leert dat dit niet zo is: Opb 14:6-7).
Maar wetenschappers moeten net zo goed naar hun medemens toe verantwoording af leggen. Wat als er een ziekte gefabriceerd wordt waardoor de natuur - of specifiek de mens - veel schade lijdt, zoals corona?

Blijkbaar een gegeerde agenda

Het is blijkbaar een feit dat wetenschappers van de beschaafde (westerse)  wereld in tal van landen waar ze goedkoper hun proeven kunnen doen onder het mom van “gain-of-function research”, biologische wapens zouden maken.  Rusland sprak van (maart 2024) van 30 bio-labo’s in Oekraïne die voor de VS onderzoek doen. De naam spreekt voor zich: ‘Biological control research’. Ook het labo in Wuhan werd door de VS gefinancierd … en hoeveel andere labo’s nog?

Hoe beschaafd is de beschaafde wereld?

Is dat iets wat de maatschappij ten goede komt?

Zulk een activiteit roept natuurlijk nog andere vragen op.
Bijvoorbeeld de overeengekomen internationale regels: De belangrijkste overeenkomst op dit gebied is de Biological Weapons Convention (BWC), die in 1972 werd opgesteld en in 1975 in werking trad. Deze overeenkomst verbiedt de ontwikkeling, productie en opslag van biologische en toxine wapens. Blijkbaar wordt dit verdrag 50 jaar later door veel westerse mogendheden met de voeten getreden. Betekent dit dat we slimmer zijn geworden - of juist dommer???? Waarom komt er geen tegenstand tegen de overtredingen van dit verdrag?  Biologische wapens zijn toch het laatste wat de mens nodig heeft?
Of wie financiert dit soort activiteiten? En welk voordeel hopen deze mensen daarvan te hebben?
De vraag hierboven gaat dus over de geldschieters, maar ook de medewerkers  moeten met hun geweten overeenkomen: wie wil zijn expertise gebruiken voor  het maken van biologisch wapens?

Met deze hebben we een boodschap voor onze vrienden bio-ingenieurs:  werken jullie aan wapens of aan zaken die tot nut zijn voor de maatschappij?
Hoe zal je je voelen als de Schepper van hemel en aarde je ter verantwoording roept? Het is nu de tijd om daar nu over te denken.