1. Stabilisatie van de aardas
De maan helpt de axiale inclinatie van de aarde (23,5°) stabiel te houden.
Met de maan: de aardas varieert momenteel slechts tussen 22,1° en 24,5° over een periode van 41.000 jaar.
Zonder de maan zou de hellingshoek van de aarde chaotisch variëren tussen 0° en 85°, wat extreme klimaatschommelingen over miljoenen jaren zou veroorzaken.
Dit zou leiden tot perioden met ijzige koude of verzengende hitte, waardoor leven zoals wij dat kennen veel moeilijker zou worden. Voor de evolutietheorie met zijn miljoenen jaren zou dit problematisch zijn, in het scheppingsmodel is het tijdsbestek veer korter en zouden we nog niet tot de extreme klimaatveranderingen zijn gekomen.
De aanwezigheid van de maan betekent in elk geval dat bij het configureren van de aarde er voor stabiliteit van de aardas-inclinatie is gezorgd.
📌 Referentie: Laskar, J., & Robutel, P. (1993). The chaotic obliquity of the planets. Nature, 361(6413), 608-612.
📖 Bijbelse visie: De mogelijkheid bestaat dat de aarde voor de zondvloed geen of een veel kleinere aardas-inclinatie had.
Ge 8:22 Voortaan zullen, zolang de aarde bestaat, zaaiing en oogst, koude en hitte, zomer en winter, dag en nacht, niet ophouden.
Een planeet zonder maan heeft een instabiele rotatie vanwege het Tennisracket-theorema (Dzhanibekov-effect). Dit komt doordat een bolvormige planeet traagheidsassen van gelijke waarde heeft, wat kan leiden tot onverwachte as-flips.
Een voldoende grote maan oefent door zwaartekracht een stabiliserend moment uit op de planeet. Hierdoor neemt het traagheidsmoment toe en blijft de rotatie-as beter behouden. Dit voorkomt extreme schommelingen en maakt het klimaat stabieler.