Bij het kerstverhaal hoort in onze Westerse cultuur ook het bezoek van de wijzen van het Oosten.
In de Bijbel lezen we het volgende:
Mt 2:1-2 Toen nu Jezus geboren was te Betlehem in Judea, in de dagen van koning Herodes, zie, wijzen uit het Oosten kwamen te Jeruzalem, en vroegen: Waar is de Koning der Joden, die geboren is? Want wij hebben zijn ster in het Oosten gezien en wij zijn gekomen om Hem hulde te bewijzen.
Het woord dat uit het Grieks met ‘wijzen’ vertaald is, kan volgens Strong de volgende betekenissen hebben:
1) een magus
    1a) de naam die de Babyloniërs, Meden, Perzen en anderen gaven aan de wijzen, leraars, priesters, dokters, astrologen, zieners, verklaarders van dromen, waarzegger, tovenaars, enz.
Deze Babyloniërs woonden inderdaad oostwaarts en wel een goede 1000 km van Jeruzalem.
Ze waren zeker van hun suk. Ze stapten naar Herodes omdat ze wisten dat “de Koning der Joden geboren was!” De enige aanwijzing hiervoor was het feit dat zij de ster van de koning gezien hadden aan de oostelijke nachtelijke hemel!
In het jaar 7 voor Christus vond er inderdaad een belangrijke astronomische gebeurtenis plaats: een drievoudige conjunctie van Jupiter en Saturnus. Conjuncties vinden plaats wanneer de planeten vanuit het perspectief van de aarde heel dicht bij elkaar staan aan de nachtelijke hemel. In dit geval vonden de conjuncties plaats op drie data:

• 29 mei 7 voor Christus
• 30 september 7 v. Chr.
• 5 december 7 v. Chr.

Deze conjunctie’s (tijdstippen waarop,  voor aardse waarnemers, twee planeten zeer dicht bij mekaar lijken te staan) vonden plaats in het sterrenbeeld Vissen en zouden in die tijd zichtbaar zijn geweest. Sommige geleerden hebben gesuggereerd dat deze zeldzame gebeurtenis een verklaring zou kunnen zijn voor de “Ster van Bethlehem” die in de Bijbel wordt beschreven, omdat het door astrologen, zoals de Wijzen, zou kunnen geïnterpreteerd zijn als een teken van een buitengewone gebeurtenis of de geboorte van een koning.
Volgens de theorie van de astronoom Ferrari Diachiapo zou de conjunctie als volgt geïnterpreteerd kunnen zijn:

• De planeet Saturnus zou in Babylon beschouwd zijn als het hemellichaam van Israël en Syrië.
• De dag van Saturnus is bewaard in de Engelse naam voor zaterdag: "Saturday".
• Deze dag is voor de joden symbool van de sabbat en de joodse wet.
• Jupiter werd beschouwd als de ster van de koning, regent van de planeten (Jupiter is in de Romeinse mythologie de koning der goden).
• Brenger van verlossing en vrede.
• Brenger van genade en zegeningen.
• De maji vroegen Herodes om zijn ster die de ster van de nieuwe koning is.
• De conjunctie van de twee planeten kan astrologisch worden begrepen als de geboorte van een koning (Jupiter) aan de joden (Saturnus).
• De geboren koning is de incarnatie van de oppergod die door Jupiter wordt vertegenwoordigd  
• De conjunctie vond plaats in het westelijke stuk van het sterrenbeeld Vissen; dit wordt gezien als een aanwijzing voor de locatie.  Het westelijke deel van Vissen symboliseert het land van Amaru.  Dit was de oude naam die gegeven werd aan het westland langs de middellandse zee ten tijde van de Babyloniërs en het oude testament tegelijkertijd.
• De vis vertegenwoordigt geboorte.
• De conjunctie van Saturnus en Jupiter in het teken van het westland moest een keerpunt betekenen, zowel in de hemel als op aarde.

Volgens deze interpretatie werd er een nieuwe en belangrijke koning geboren in Israël. De maji kwamen blijkbaar spontaan op deze interpretatie omdat deze conjunctie in het teken Vissen stond, in het teken van het Westland. Zonder enige twijfel trokken ze naar Herodes want hij was voor hen met grote waarschijnlijkheid de vader. Dat niet het geval bleek te zijn dus zetten zij hun reis met een sterke overtuiging verder om uiteindelijk het kind Jezus te vinden.
Ooit werd het volk  Israel gedeporteerd naar Babel. Het was een straf van God. Onder de ballingen leefde de profeet Daniel. Hij had een zeer merkwaardige bediening die begon aan het hof van Nebukadnezar. Je kan zijn verhaal lezen in het boek Daniel in de Bijbel. Daniel werd hoofd van de geleerden omdat hij dromen kom verklaren.
Da 5:10-12 Naar aanleiding van de woorden van de koning en zijn machthebbers trad de koningin de feestzaal binnen. De koningin nam het woord en zeide: O, koning leef in eeuwigheid! Laten uw gedachten u niet verontrusten, en uw kleur verschiete niet: er is een man in uw koninkrijk, in wie de geest der heilige goden woont, en in wie in de dagen van uw vader verlichting, verstand en wijsheid, als de wijsheid der goden, gevonden werd; hem heeft koning Nebukadnessar, uw vader tot hoofd der geleerden, bezweerders, Chaldeeen en waarzeggers aangesteld. Uw vader, o koning. Omdat dan een uitnemende geest en kennis en verstand, uitlegging van dromen, onthulling van verborgenheden en ontwarring van knopen in hem gevonden wordt, in Daniel, aan wie de koning de naam Beltesassar gegeven heeft, laat dan nu Daniel geroepen worden en hij zal de uitlegging te kennen geven.
Het was Daniel zelf die een profetie ontving in verband met de koning der Joden:
Da 9:21-26 terwijl ik nog sprak in het gebed, kwam de man Gabriel, die ik tevoren gezien had in het gezicht, in ijlende vlucht tot vlak bij mij op de tijd van het avondoffer. En hij begon mij te onderrichten en sprak met mij en zeide: Daniel, nu ben ik uitgegaan om u een klaar inzicht te geven. Bij het begin van uw smeekbede is er een woord uitgegaan, en ik ben gekomen om het u mede te delen, want gij zijt zeer bemind. Let dus op het woord en sla acht op het gezicht. Zeventig weken zijn bepaald over uw volk en uw heilige stad, om de overtreding te voleindigen, de zonde af te sluiten, de ongerechtigheid te verzoenen, en om eeuwige gerechtigheid te brengen, gezicht en profeet te bezegelen en iets allerheiligst te zalven. Weet dan en versta: vanaf het ogenblik, dat het woord uitging om Jeruzalem te herstellen en te herbouwen tot op een gezalfde, een vorst, zijn zeven weken; en tweeenzestig weken lang zal het hersteld en herbouwd blijven, met plein en gracht, maar in de druk der tijden. En na de tweeënzestig weken zal een gezalfde worden uitgeroeid, terwijl er niets tegen hem is; en het volk van een vorst die komen zal, zal de stad en het heiligdom te gronde richten, maar zijn einde zal zijn in de overstroming; en tot het einde toe zal er strijd zijn: verwoestingen, waartoe vast besloten is.
In het jaar 7 voor Christus werd het stilaan het moment voor die gezalfde om geboren te worden.  Dat had men kunnen weten in Israel, maar blijkbaar waren er mensen in Babylon die ernaar uitkeken.     
Getuige hiervan zijn kleitabletten die ooit in Babylon zijn opgegraven.

De hele wereld weet nu stilaan wel dat Jezus op zijn minst een bijzonder Persoon was. De wonderen die Hij deed, tonen zonder meer aan dat Hem bovennatuurlijke macht is gegeven.
Maar het verhaal van de wijzen uit het Oosten toont ons dat de Schepper niet alleen bovennatuurlijke kracht heeft in deze schepping maar ook dat Hij heel nauwkeurig te werk gaat!
Hoe verwonderlijk is het dat een engel 490 jaar voor datum, aan Daniel komt vertellen dat Jezus zou komen en wat Hij zou doen?
Hoe wonderlijk is het dat dit werd aangekondigd door een onopvallende beweging van twee planeten aan de hemel en dat op basis daarvan mensen een voetreis van weken aanvangen om de geboorte van een kind te huldigen. Was de positie van deze planeten speciaal daarvoor gekozen vanaf de grondlegging der aarde?
Hoe dan ook, dit is niet de enige conjunctie die in de Bijbel beschreven staat. Ook Openbaring 12 beschrijft een bijzonder teken aan de hemel en voor de val van Jeruzalem stond de komeet van Haley maandenlang aan de hemel in de vorm van een zwaard. Onze Schepper laat werkelijk geen kans onbenut om mensen wakker te schudden om tot hun doel te komen: God aanzien als hun Schepper  en Jezus als de Koning over die schepping!
Het is “Gods Creation and Kingdom”