Met de ontdekking van de dubbele helixstructuur van DNA in 1953 door Watson en Crick, met cruciale bijdragen van Rosalind Franklin, werd duidelijk hoe genetische informatie wordt doorgegeven. Deze ontdekking legde de basis voor het moleculaire begrip van erfelijkheid.
Velen denken hiermee evolutie in beeld te kunnen brengen. Er zit echter een adertje onder het gras! Dit is een voortzetting van het werk van Dobzhansky en beschrijft enkel de manier van informatieoverdracht. Met het ontdekken van het DNA  en de wijze waarop het gebruikt wordt om de informatie  om te  zetten in structuren. is meer dan duidelijk geworden dat dit een ongelofelijk ingenieus proces is welk een onvatbaar ingewikkeld systeem in werking houdt!
Francis Crick, een van de ontdekkers van de structuur van DNA, sprak zich vaak uit over de indrukwekkende complexiteit van DNA en de moleculaire mechanismen van het leven. Hij was gefascineerd hoe nauwkeurig en complex biologische systemen zijn opgebouwd, vooral gezien de eenvoud van de basisstructuren (de vier nucleotiden) die samen het genetische materiaal vormen. Echter, Crick was zelf een uitgesproken atheïst en stond kritisch tegenover religieuze interpretaties van biologie. Hij geloofde dat het leven, inclusief het DNA-molecuul, door natuurlijke processen kon worden verklaard. En precies dat is tot nu toe niet bewezen!