Herdefiniëring van de wetenschap
Inderdaad is de wetenschap aan een herdefiniëring toe want met de regelmaat van de klok wordt iets ‘wetenschappelijk bewezen’ of ‘wetenschappelijk verantwoord’ verklaard waarover op zijn minst verschillende meningen bestaan en dat is iets wat per definitie in de wetenschap niet kan.
Welke informatie is het waard om ‘wetenschappelijk’ genoemd te worden?
Onder ‘wetenschap’ verstaan we o.a. de verzameling van gegevens die het waard zijn om geweten te zijn. Het deel van informatie dat ons kennis geeft over onze leefwereld - meer bepaald de natuurwetten - neemt een belangrijke plaats in.
De belangrijkste eis van de wetenschap is dat ze strookt met de waarheid en dat blijkt in het begin van de 21ste eeuw een steeds groter probleem te zijn. Zogenaamde bevindingen van de wetenschap worden steeds meer gebruikt om politieke en financiële doelen na te streven waarbij het niet zozeer draait om waarheid, maar eerder om te misleiden en een bepaald doel te bereiken.
Wikipedia definieert als volgt:
In deze definitie zijn de woorden “controleerbare menselijke kennis” van groot belang. Wil de wetenschap bruikbare informatie aan de industrie kunnen leveren, dan moeten de genoemde fenomenen herhaalbaar zijn, en daarmee controleerbaar. Dat leidt tot een extra indeling die in de wetenschappelijke wereld bestaat nl. de ‘exacte wetenschappen’. Merkwaardig genoeg is deze tak niet duidelijk afgelijnd, maar de definitie kunnen wij wel onderschrijven (zonder de uitzonderingen):
De in deze definitie genoemde “wiskundige modellering” is waarschijnlijk niet strikt noodzakelijk, maar ze neemt wel een bijzondere plaats in. Alle technische toepassingen van de wetenschap maken gebruik van dit principe, en blijkbaar ook de schepping. Dit laatste wordt duidelijk gemaakt in deze lezing over de mandelbrodset: https://www.youtube.com/watch?v=OlD2rcm971U
Om nuttig te zijn, moet de wetenschappelijke kennis tenslotte gerapporteerd worden. En daar wringt ook een schoentje: het huidige wetenschappelijke apparaat hanteert een filosofie waardoor bepaalde soorten artikelen geweerd worden in de publicatie. Althans in bepaalde middens. Want het internet staat open voor iedereen, mits je de goede zoekmachine gebruikt…
In de volgende hoofdstukken proberen we te evalueren in hoeverre bepaalde vermeende wetenschappelijke takken momenteel werkelijk wetenschappelijk zijn.
Wetenschap komt steeds voort uit een idee (theorie) dat getest wordt en in formules gegoten kan worden waardoor het bruikbaar wordt voor de industrie. Het idee noemen we ‘de theorie’ of de ‘hypothese’. Met de testen bepalen we de werkingsprincipes en de formules zijn de basis voor bruikbare mechanismen in het dagelijks leven.
Alles wat niet getoetst kan worden, is van weinig nut in de industrie en kunnen we niet tot de (exacte) wetenschap rekenen.
Nu de naam ‘wetenschap’ ook wordt gegeven aan dingen die niet eens het weten waard zijn, bv. leugens, moeten we een nieuwe naam bedenken voor de echte wetenschap, en naar analogie met ‘natuurkunde’ stellen wij ‘scheppingskunde’ voor.
En hoe staat het dan met de wetenschappers?
Dit leggen we uit aan de hand van een (waar gebeurd) voorbeeld.
Ik kocht ooit een oude 4x4 in Duitsland. Op een bepaald moment had ik een vraag over de elektrische installatie. Deze auto heeft een 24V installatie, maar er worden ook 12V componenten in gebruikt.
Eerst praatte ik erover met vrienden en collega’s maar we kwamen er niet uit. Vervolgens ging ik naar een kleine garage in de buurt: die garagist is een goede technieker en onderhoudt de auto’s van zijn klanten goed, maar ook hij kon mijn vraag niet beantwoorden. Tenslotte ging ik naar de dealer van het automerk. De beste techniekers van het bedrijf werden erbij gehaald … maar er kwam geen oplossing. Allicht kon de voormalige atelierleider (ondertussen op pensioen) mij misschien helpen. De oudste boeken werden erbij gehaald en er werd op microfilms gekeken … maar omdat de auto een legervoertuig was, had de dealer geen beschikking over het elektrisch schema en de vraag bleef onbeantwoord.
Ben ik bij de echte specialisten geraakt? Neen!
Omdat ikzelf een tijdje werkzaam ben geweest in de R&D van autotechniek, ben ik een aantal keer op de plaats geweest waar je alle vragen over remmen van de auto kan laten oplossen; een fabriek waar remmen op prototype auto’s worden gebouwd en getest … maar helaas kon ik ook daar niet terecht voor mijn probleem.
Op zulke plaatsen brengen autofabrikanten hun prototypes en in eigen fabrieksgarages worden daar nieuwe systemen ingebouwd. Vervolgens wordt de auto volgestouwd met electronica en computers en gaat de auto op de testbaan of op de openbare weg.
Dit is DE plaats waar echte specialisten/wetenschappers leven en werken. Inderdaad leven en werken. Want het werk van een echte wetenschapper is zijn leven.
Wie dus een wetenschapper wil zijn die onderzoek doet naar een of ander product uit de schepping, is best in dienst van die Schepper: op die manier kan je onder Zijn vleugels leven en werken en kan je volgens Zijn filosofie redeneren.
De anderen kunnen misschien wel knap werk leveren maar uiteindelijk kan je erg complexe problemen niet enkel met rationele kennis oplossen. Op een bepaald niveau heb je ook de spirit van de Ontwerper nodig. Die vind je niet als je beweert dat er geen Ontwerper is en ook niet als je start vanuit een verkeerd standpunt. Dan is het zeer moeilijk om juiste resultaten te verkrijgen.
Met andere woorden: een echte natuurkundige, of beter scheppingskundige, moet een relatie met de Schepper hebben. De anderen doen wel hun best maar zullen nooit ‘top level’ worden omdat ze voor de verkeerde baas werken.
Maar gelukkig is er voor ieder de mogelijkheid om onder de vleugels van de Schepper te leveren te werken. Geef maar een seintje als je een overstap in overweging wil nemen.